Er bestaan overleveringen dat zij het geloof van Ibrahim (as) volgden,^[1] hetgeen zich onder de sluier van de godvergetelheid en van de religieuze duisternis bij een beperkt aantal mensen voortzette. Uiteraard hebben de individuen die een afstammingslijn vormen van Ibrahim (as) tot en met profeet Muhammed (saw), zich niet ontdaan van het ware geloof en zich niet overgegeven aan de duisternis van ongeloof.
Echter, op basis van het vers

zullen de mensen die in fetret hebben geleefd, niet ter bestraffing veroordeeld worden. Onder de geleerden bestaat overeenstemming over de opvatting dat zij niet verantwoordelijk gesteld zullen worden voor hun fouten betreffende de geloofsprincipes. Volgens Imam Shafii en Imam Eshari worden zij, zelfs wanneer zij tot ongeloof zijn vervallen en zich niet aan de principes van het geloof hebben gehouden, niet aansprakelijk gesteld. Immers, de verantwoording die men tegenover Allah aflegt, vindt plaats vanuit het zenden van een boodschapper. En vanuit deze zending geschiedt de verantwoording, wanneer mensen rekenschap van hun kennis kunnen afleggen. Aangezien met godvergetelheid en het voorbijgaan van de tijd het geloof van vroegere profeten werd versluierd, bestond er voor de mensen, in deze periode van fetret, niet voldoende bewijskracht meer daaromtrent. Indien zij het vroegere geloof gehoorzaamd hebben, ontvangen zij hun beloning, indien zij dat niet gedaan hebben, dan worden zij toch niet bestraft.^[3]

Klik voor meer informatie:

Zijn er onder de voorvaderen van profeet Muhammed (saw) één of meer profeten geweest?